Μπροστά στον αναδυόμενο κίνδυνο της περιβαλλοντικής αποσταθεροποίησης, μία γενική ξηρασία είναι το διαρκές πρόβλημα πολλών περιοχών, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Έτσι, η χρήση πόσιμου νερού για τις ανάγκες των σύγχρονων γηπέδων ποδοσφαίρου, δεν είναι πλέον μία βιώσιμη λύση. Όχι μόνο αυτό, αλλά όλο και περισσότερες ανάγκες δημιουργούνται για να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενες ανάγκες των φιλάθλων.
Από τη βιώσιμη σκοπιά, η χρήση νερού υψηλής ποιότητας οδηγεί σε αυξημένους λογαριασμούς νερού, χωρίς καν να αναλογιστούμε τους περιορισμούς που μπορεί να υπάρχουν.
Στην πραγματικότητα η FIFA και η UEFA κινούνται ήδη σε νέες βιώσιμες κατευθύνσεις, προσπαθώντας να περιορίσουν το περιβαλλοντικό πρόβλημα. Νέες οδηγίες και περισσότεροι κανονισμοί, σε σχέση με τη ποσότητα και την ποιότητα του νερού που χρησιμοποιείται, είναι ήδη εφαρμόσιμοι.
Πώς μπορούν οι ποδοσφαιρικές ομάδες να διαχειριστούν τους πόρους τους για να μειώσουν την σπατάλη νερού?
Πρώτα απ’ όλα για να φτάσουμε σε εφαρμογές μεγάλης κλίμακας πρέπει να βάλουμε τα κατάλληλα θεμέλια. Έτσι, κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα κάποιες περιοχές του γηπέδου, συγκεκριμένα το κέντρο, υπόκεινται σε μεγαλύτερη φθορά λόγω εκτεταμένης χρήσης. Χωρίζοντας το γήπεδο σε μικρότερες ζώνες με παρόμοιες απαιτήσεις σε νερό και εφαρμόζοντας ουσιαστικά ένα πότισμα ακριβείας, μειώνουμε τη χρήση νερού, άρα και το κόστος σε ήδη κορεσμένες περιοχές και αυξάνουμε την απόδοση. Αναλόγως πράττουμε και σε φωτεινές ή σκιασμένες περιοχές.
Αξιοποιώντας την εξατμισοδιαπνοή
Η εξατμισοδιαπνοή (χάριν συντομίας Ε/Δ), είναι η ποσότητα του νερού που εξατμίζεται και διαπνέεται από μία επιφάνεια στο περιβάλλον. Παρά την πρόοδο της τεχνολογίας οι τεχνητοί χλοοτάπητες δεν είναι πάντα οικολογικότεροι από τους αντίστοιχους φυσικούς, ενώ είναι σχετικά λίγες οι ομοσπονδίες που τους χρησιμοποιούν. Αφού, λοιπόν, το μεγαλύτερο βάρος πέφτει στους φυσικούς χλοοτάπητες είναι καλό να γνωρίζουμε ότι το πότισμά τους δεν είναι απλή υπόθεση αφού από αυτό εξαρτάται η υγεία του χορταριού και η υγεία των αθλητών, καθώς πολλοί μικροοργανισμοί αναπτύσσονται σε κακώς αρδευόμενα περιβάλλοντα. Με τη βοήθεια γεωπόνου, οι υπεύθυνοι γηπέδου μπορούν να υπολογίσουν την απώλεια νερού λόγω εξάτμισης, θερμοκρασίας, υγρασίας, έντασης της ηλιακής ακτινοβολίας και να εφαρμόζουν πότισμα τις κατάλληλες ώρες της ημέρας για αύξηση της αποδοτικότητας. Γενικά, η Ε/Δ είναι χαμηλότερη τις πρωινές ώρες. Και το καλύτερο: η συχνότητα ποτίσματος μπορεί να πέσει κατά 30-50%, ενώ τα ποτιστικά συστήματα εύκολα μπορούν να ρυθμιστούν.
